|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
...
|
|
...
|
Comments 0 |
|
|
|
Сон.
|
|
Почему так сложно смотреть в глаза? Душу в клочья порвали кошки. За окном вновь гремит гроза, Шумный спутник июльской ночи. Рвется сердце наружу вновь, Невзирая на свежие раны. Что же это? Привычка? Любовь? Или снова, лишь взгляд с экрана? Почему так сложно сказать в глаза? Нестерпимо ...
|
Comments 0 |
|
|